از آن زمان تاکنون تعداد زیادی از گوشی های گیمینگ و همچنین گوشی هایی مانند Xiaomi Mi 11 Ultra را دیده ایم که دارای صفحه نمایش ثانویه پشتی هستند. این نمایشگر می‌توانست به عنوان منظره یاب هنگام گرفتن سلفی با دوربین اصلی کار کند، اما متاسفانه فاقد قابلیت Always On بود.
Meizu M8: طراحی اصلی • طراحی مجدد (منبع تصویر)
به گفته وکلای اپل، این گوشی بیش از یک شباهت گذرا به آیفون داشت. پس از طراحی مجدد اضطراری، تلفن نیز نام خود را به “miniOne” تغییر داد. دعوای قضایی ادامه یافت و تولید M8 در نهایت در سال 2010 متوقف شد و همه فروش ها ممنوع شد.
Meizu M1 Note 2014 نیز شایسته توجه است، این اولین گوشی از سری نوت مقرون به صرفه بود. با وجود چیپست نسبتا ضعیف MediaTek MT6762 که فقط دارای هسته های Cortex-A53 بود، صفحه نمایش 5.5 اینچی 1080p از پنل IGZO فانتزی استفاده می کرد (اگرچه کیفیت آن به خوبی گوشی های شارپ نبود).
طراحی سه کلاستر دارای دو Cortex-A72 (2.5GHz)، چهار A53 (2.0GHz) و چهار A53 دیگر (1.4GHz) بود. این بیشتر گوشی‌های اندرویدی را در بنچمارک‌های چند هسته‌ای شکست داد، البته نه همه (به ویژه گلکسی اس 7 اج و هواوی پی 9 در آزمایش‌های ما، حتی اگر فقط از آن استفاده کنند). با این حال، پردازنده گرافیکی Mali-T880 MP4 در مقایسه با آن ضعیف عمل کرد.
پس از دو ماه تبلیغات، این گوشی تنها 29 حامی داشت که تنها 24 نفر از آنها در واقع گوشی را با قیمت بلندپروازانه 1300 دلار پیش خرید کردند. شخصی تک آهنگ “Pioneering Unit” را با قیمت 3000 دلار انتخاب کرد، اگرچه نمی توانیم قول بدهیم که کسی در آن زمان در Meizu کار نمی کرد. حتی با هدف بودجه بسیار کم که کافی نبود و علاقه بسیار کم باعث شد شرکت به طور کلی پروژه را لغو کند.
Meizu تاریخچه جالبی داشته است و پس از چندین سال پرتلاطم از بازار گوشی های هوشمند خارج شد. اکنون که زیر بال خودروساز جیلی است، این شرکت آماده است تا با عرضه سری 20 میزو در 30 مارس بازگشت خود را آغاز کند. از آنجایی که هنوز چند هفته دیگر باقی مانده است، بیایید نگاهی به بهترین های Meizu داشته باشیم. گوشی های جالب در حالی که منتظریم
Meizu MX6 و Meizu Pro 6 Plus
سپس در سال 2016 Meizu Pro 6 آمد. این گوشی کوچکتر از مدل قبلی خود با صفحه نمایش 5.2 اینچی Super AMOLED بود، اما از کیفیت کمتری برخوردار نبود (بدنه فلزی، گوریلا گلس 4، 3D Touch، شما نام ببرید). با این حال، دلیلی که ما این مدل را به خاطر می آوریم متفاوت است – این یکی از معدود تلفن هایی بود که از Helio X25 مدیاتک استفاده می کرد، یک چیپست کمیاب با CPU 10 هسته ای.
Meizu M9 در اوایل سال 2011 عرضه شد و اولین گوشی اندرویدی این شرکت بود. این مدل یک سال پس از استفاده از گلکسی اس اصلی از چیپست Samsung Hummingbird بهره می برد. این تنها آغاز رابطه میزو با سامسونگ بود.
با نارضایتی اپل در مورد قرار دادن پورت USB-C در آیفون‌هایش، بسیاری گمان می‌کنند که می‌خواهد درگاه شارژ سیمی را به طور کلی کنار بگذارد. این به ندرت یک حدس و گمان جدید است، ما چندین سال است که نسخه ای از این شایعه را می شنویم. اما اگر واقعاً این کار را انجام دهد، این یک فرصت نادر برای Meizu خواهد بود که بگوید “ما اول آن را انجام دادیم”.
به دنبال آن Meizu MX، که اولین نسخه رسمی از پوسته اندرویدی بسیار سفارشی شده به نام “Flyme OS” نیز بود، بود. MX همچنین از تراشه اگزینوس استفاده می کرد و دارای صفحه نمایش 4.0 اینچی qHD بود. همانطور که در بررسی خود به آن اشاره کردیم، Meizu همچنان آشکارا از طرح های اپل قرض می گرفت.
Pro 7 high edition و Plus از Helio X30 استفاده کردند که آخرین تلاش از سری X و آخرین تلاش مدیاتک برای CPU 10 هسته ای است. پرو 7 پایه به جای آن از Helio P25 (CPU 8 هسته ای) بهره می برد. سری Pro 7 همچنین اولین باری بود که Meizu یک دوربین دوگانه ارائه کرد، اگرچه این یک ترکیب رنگی + تک رنگ بود تا یک لنز فوق عریض یا تله فوتو.
مدل Meizu مورد علاقه شما کدام است – یکی از تلفن هایی که در بالا به آن اشاره کردیم یا یکی از آنهایی که از آن صرف نظر کردیم؟ و آیا فکر می‌کنید که کانسپت Zero شایستگی داشت یا فقط یک حقه بود؟
